به نام خدا
حدودا 10 روز پیش بود که داشتم رادیو گوش می کردم.مجری برنامه،در شروع کار جمله جالبی را گفت.اون قدر جمله اش به دلم نشست،که عمیقا لبخند زدم.
حالا همون جمله را(با اینکه اصلا مربوط به تولد نبود) کادو پیچ می کنم و به عنوان هدیه تولد تقدیمش می کنم به تو که امروز به دنیا اومدی...
معتقدم که خیلی مهمه بفهمیم که اصلا چرا تولد دیگران را بهشون تبریک می گیم؟من می گم این تبریک، یه جورایی باید به خودمون باشه.باید به خودمون بابت تولد و حضور اون آدم تبریک بگیم.این جوریه که اون طرف متوجه می شه علت مبارک بودن تولدش،دقیقا چیه.
امیدوارم حرفام خیلی پیچیده نشده باشه.
اینم هدیه تولد به تو که 8 مرداد به دنیا اومدی:
...،خوش حالم که معاصر و هم دوره و هم زمان با تو هستم.
{معنی جمله را امیدوارم رسونده باشم؛یعنی چه خوب که مثلا من سال 1300 به دنیا نیومدم.و چه عالی که من هم، توی عصر و دوران تو هستم و شانس آشنا شدن با تو رو داشتم.}
از این به بعد،می خوام به همه،به جای تبریک تولد با جمله مسخره ی:تولدت مبارک! با همون جمله مذکور تبریک بگم.
برای تویی که 8 مرداد به دنیا اومدی هم قشنگ ترین آرزوها را دارم...
